W dzień przyjazdu wieczornej Eucharystii przewodniczył ks. Wojciech Ignasiak. Nawiązując do Liturgii Słowa (Ez 34,11-16, Łk15, 3-7) powiedział o szeroko pojętej trosce, jaką powinniśmy objąć osoby zagubione, uwikłane w różnego rodzaju uzależnienia, z „poplątanym” życiem seksualnym. Jako członkowie Diakonii Życia i Diakonii Wyzwolenia otrzymujemy od Boga zadanie, by modlitwą, niosąc innym Ewangelię, towarzyszyć słabszym w ich codzienności. Mamy troszczyć się o innych bez szkody dla naszych rodzin, bez zaniedbywania zadanych nam obowiązków. W tej posłudze również nie możemy wywyższać się, pouczać innych lub odnosić się do nich z pogardą, wytykając błędy i porażki. Po Eucharystii mogliśmy podzielić się przykładami prac poszczególnych diakonii w różnych diecezjach. Dało to nam świadomość różnorodności działań w kierunku wolności i ochrony życia ludzkiego.
W sobotniej konferencji skierowanej do obu diakonii ks. Wojciech Ignasiak podjął temat „Nowa Kultura jako odpowiedź na współczesne zagrożenia”. Wychodząc od treści dziewiątego drogowskazu Nowego Człowieka ks. Wojciech pokazał nam, że budowanie Nowej Kultury zaczyna się wewnątrz człowieka, od jego przemiany. Jednak nie może on pozostać sam, musi promieniować na innych, budować Nowa Wspólnotę we wszystkich dziedzinach życia. Nowa Kultura ma być widoczna w prozaicznym życiu, czy to w dbałości o styl bycia, ubierania, czy w pięknie języka, czy wreszcie w twórczym zagospodarowaniu wolnego czasu, przeżywaniu niedzieli.
W tym dniu homilię wygłosił do nas ks. Mirosław Żak. Nawiązując do fragmentu Ewangelii (Łk 2, 41-51) mówił o działaniu Ducha Św. w życiu Maryi. Duch Święty ma działanie oczyszczające – uwalnia człowieka od grzechu, ukierunkowuje na Jezusa oraz inspiruje do działania i głoszenia Ewangelii innym. My również mamy tworzyć Nową Kulturę poddając się Jego działaniu.
W panelu skierowanym do Diakonii Wyzwolenia mogliśmy zapoznać się z „pomysłami na życie”, które wpisują się w promowanie i życie Nową Kulturą. Poznaliśmy wiele pomysłów na pogodne wieczory, na twórcze spędzanie czasu poprzez wartościowe gry planszowe. Mogliśmy też zobaczyć „od kuchni ”jak przygotowuje się dzieła takie jak „Szlachetna Paczka” czy „Nawigacja w rodzinie”. Organizatorzy zadbali również o czas na spotkanie w małych grupach, podczas których dzieliliśmy się realizacją ideału Nowej Kultury w naszych środowiskach.
Diakonia Życia skupiła się na zagadnieniach związanych z bioetyką. Najpierw wysłuchaliśmy konferencji Krzysztofa Jankowiaka na temat „Czym jest bioetyka?”. Dowiedzieliśmy, że bioetyka ustala normy i oceny moralne w odniesieniu do ingerencji w życie ludzkie. Można podzielić te ingerencje na trzy grupy dotyczące: początku życia, leczenia podczas całego ludzkiego życia oraz końca życia. Po wstępnej konferencji, w grupach, czytaliśmy fragmenty dokumentów szukając odpowiedzi na takie zagadnienia jak: prawo moralne a prawo cywilne, in vitro, terapia genowa, antykoncepcja, wykorzystywanie ludzkiego „materiału biologicznego” z nielegalnego źródła, wykorzystywanie komórek macierzystych do celów terapeutycznych, klonowanie ludzi, badania naukowe i eksperymenty na embrionach i płodach ludzkich. W niedzielę wysłuchaliśmy konferencji na temat „Bioetyka a prawo: kościelne i świeckie, polskie i europejskie”. Jesteśmy zatroskani tym, że w Polsce nie istnieje żadna ustawa regulująca sprawy bioetyczne. W dzisiejszym świecie, walcząc w obronie życia ludzkiego, nie możemy posiadać wiedzy „gdzieś zasłyszanej”. Sami powinniśmy czerpać ze źródła – nauki Kościoła i być temu wiernym. Dokumenty bioetyczne dają nam ogromną, konkretną, a przede wszystkim rzetelną wiedzę na ten temat.
Oazę Jedności zakończyliśmy niedzielną Eucharystią, podczas której homilię wygłosił do nas ks. Maciej Krulak. Rozważając Słowo Boże (Krl 17, 17-24, Lk 7, 11-17) ksiądz Maciej porównał dzisiejszy świat do konduktu pogrzebowego. Ten świat potrzebuje Ewangelii Życia i Wolności. Jezus łamiąc wszelkie ludzkie konwenanse dynamicznie wchodzi w naszą rzeczywistość i wprowadza życie. Tak jak dotknął zmarłego syna wdowy z Ewangelii, tak chce dotknąć każdego z nas i ożywić. Nie możemy patrzeć w przeszłość i ubolewać nad naszymi zranieniami. Przemienieni ożywczą miłością Chrystusa mamy innym nieść życie. Mamy pozwolić się Chrystusowi wydobyć z tego co dla nas wygodne i sprawdzone, mamy dać się Jemu poprowadzić.
Z Oazy Jedności wróciliśmy umocnieni przeżyciami, napełnieni zapałem do dawania świadectwa Nowej Kultury oraz ubogaceni darem wspólnoty. Za wszystkie dary dziękujemy Panu!
Monika Boczkowska (DŻ), Renata Adamala (DW)